Ақтан деген шал қойын қоралап, келіні мен қызы мал сауып жатыпты. Атасының жүргенін аңғармаған келіні қайын сіңлісіне:

— Еркем, ақтанау ешкіні ұста, — депті. Қыз:

— А, нені дейсің?

— Ақтанау ешкіні деймін, — деп қайта атапты. Күле жүріп қыз ешкіні ұстай алмапты. Сонда жеңгесі:

— Не болған өзіңе, андағы ақ тушадан бөліп қайыр, — күлкі қысқан қыз ақ тушамен қосарлана қашқан ешкіні қуалай беріпті. Жеңгесі ұзандап:

— Андағы ақтан бөліп қайыр деймін, бөліп қайыр! — дегенде, қыз одан ары күліп отыра кетіпті. Мұны абайлап тұрған Ақтан шал қақырынып қалыпты. Сонда бір-ақ сезген келіні:

— Қалай қойған ат өзі, оны айтсаң оған, мұны айтсаң бұған кете беретін, — деп бетін басып отыра кеткен екен.