Анашым, жетер енді. Мені бұлай азаптамаңыз. Қашанға дейін сол әйелдің айдауына көнуіміз керек?
- Уәде беремін. Осымен бәрі бітеді. Мен енді Мөлдір мен Лаураның атын аузыма да алмаймын. Бар бәле осымен кетсін. Сұрағанын берейік.
- Анашым...

 

Бәріне де үнсіз төзді. Анасының сөзінен аса алмаған үш жігіт жеңгелерінің ісіне әрең шыдап жүрді. Кейде ашу үстінде дауыс көтеріп қалатын кездері де болды.

Сол кезде қорқып тұрған Лаура менен анасының жаутаңдап тұрған көздеріне қарап ашуын тізгіндеп қалатын.

 

Әсия апа жастайынан төрт бала мен жесір қалып, оларды ешкімнен кем етпей елге сөз болмай өсіріп бағып қақты. Енді міне ұлдарының рахатын көрер кезде тұңғыш ұлы Ғазиз үйленіп қызды болған шағында жол апатынан көз жұмып, келіні Мөлдір жесір қалды.
 
Мөлдірдің жан күйзелісін Әсиядан артық ешкім түсіне қоймас сірә. Мөлдір жылағанда жұбаныш, құлағанда қуаныш, болып үнемі жанын табылатын да Әсия еді.

 

Артынан жүргізуші де қалыспай қуып келеді.
- Әй қызым саған не болды? Қайда қашып барасың? Тоқта, тоқта деймін. Адасып қаласың қазір.
- Жоғал, кет маған жолама. Маған тиіспеші.
Жүргізуші қуып жетіп, байғұс қызды ұстап алды.

 

Назерке ата анасының тоғызыншы перзенті. Анасы Айымхан алпысқа жақындаған шағында құрсағын жарып шыққан кенже қызы. Өзінен үлкен алты әпкесі, екі ағасы бар. Кішкентайынан әке-шешесі өмірден озып, үлкен ағасы Қайрат пен Ләззаттың қолында өскен.
 
Әкесінің ізін жалғаған Қайрат пен Қасымханның өздері де көп балалы әке болып отырған жөндері бар. Соған қарамай Назеркені өз балаларынан кем көрмей, ештеңеден тарықтырмай өсіріп бақты. Енді міне мектептегі білімін жетік меңгерген бойжеткен ЖОО на түсуі керек.