Хикая 

Түн. Қараңғылық өз билігін алып, айналасын құрсауына алғалы да біраз уақыт болды. Кешкі аласапыранда аяқталып, елдің бәрі үйлеріне кіріп, тыныштық орнағандай.
Тек әр жерден шыққан шәуілдеген иттің дауысы болмаса, ауыл жым-жырт. Осындай үнсіздік арасынан аяғы алысы жылдам ер адам мен артынан әрең еріп келе жатқан әйел кісі көрінеді. Дәл сол сәтті байқап қалғандай ауылдың әккі иттері де бірін-бірі қоштап үре кеткені...

 

Болған оқиға ізімен

Фариза  Амагелдіқызы

Ештеңеден хабары жоқ адамша алдындағы асын қомағайлана жеп отырған өгей әкесін көрген Жұлдызай жиіркеніп кетті. Тіпті анасының өтінгеніне де қарамастан, тез-тез шығып кетті.

 

Болған оқиға ізімен

Фариза  Амагелдіқызы

- Жұлдызай, қалың қалай?
- Апай, сіз бе? Сәлеметсіз бе?
- Байқаймын, күнде ерте келесің. Тым ерте ғой. Әлде үйде ешкім жоқ па?
- Иә... мамам жұмысқа кеткен соң мен де шығамын ғйден. Жалғыз қорқамын.
- Әкең ше?

 

Болған оқиға ізімен

Фариза  Амагелдіқызы

Ертеңіне ерте тұрған Ажар біраз сергіп, жақсы демалғанын байқады. Таңғы асты көңілді жүріп дайындап, ішіп алды да, жұмысқа шықты. Аялдамаға дейін ойланып, бүгінге жоспар құрып келеді. Жұмыстан түскі асқа шыққанда базарға барып, одан заттарды үйге апарып үлгеруі керек. Тоңазытқышты толтырып қоймақшы, себебі Жұлдызайы келеді бүгін. Кешке жұмыстан тіке төркініне бет алады. Кешкі астан соң такси жалдап түнде болса да үйіне қайтпақшы. Келген көлікке мінді де, жұмысына кетті.

 

Болған оқиға ізімен

Фариза  Амагелдіқызы

Жұлдызай кіп-кішкентай қыз болса да, оны өмір ерте есейтті. Жасы 4-ке енді ғана толысқанымен, ойлау қабілеті мектеп жасындағы қыз сияқты.