Жадыра Шамұратова

Әкесі жарықтық ұлының бойы біртұтам болып өмірден қағажу көрерін сезгендей, тым болмаса есімі дүрдей болсын деді ме екен, атын Құдірет қойыпты. Кішкене күнінен Құдес атанғаннан ба, өзінің есімі Құдірет екеніне де кейін барып үйренген.  

Танымайтын жұрт сыртынан ергежейлі дейтінін біледі, «әне қара, ергежейлі адам» деп тұра қалып бір-біріне көрсететін әдепсіздерге де үйренген, назар аудармайды.

 

Қыстың қытымыр күні.

Таң бозыннан қу, тірлікпен күйбең қаққан, ауылдың іші.

Бірі сиырын сауса, біреуі қорадағы малға шөп суырып әлек.

Пештегі отты лаулатып, қою күрең шайдың ыссы бууын,үрлей ішіп,самай тершіп, рақаттанып отырғанда, үйге екі жігіт ағасы сау ете қалды.

 

  Әңгіме

Айнаш Қасым

Көзі ағаш шарбақтың арғы жағындағы жалғызілікті әженің тоқал үйіне түсті. Ауладан кейуана көрінбеді. Әдетте осы уақытта әже қорасындағы сиырын суарту үшін сыртқа шығатын.

Алайда әкесі өз үйінің малын суарып болған соң, айтпаса да көршінің сиырына да бір шелек су апарып, астауына құюды дағдыға айналдырған.

             фото ашық дереккөз

Әңгіме

Түс ауа егістікке су салып келген Сүлеймен бел жазып алайын деп төсекке жантая кетті. Шаршағаны білініп тұр, сілесі қатып, ұйқыға шомды. Түскі асын ішкесін аздап көз шырымын алатын әдеті болса да, күндегідей емес, осы жолы ұйқысы қатты болды.
 
Құдай қосқан қосағының ұйқысын бұзып алмайын деді ме, Керімбала үйге кірмеді. Үй артына жиналған тезектен бір қап тезек әкеліп, қазанның астына от жақты.

 

Мағжан Жұмабаев

Шолпан Сәрсенбайға шыққан жылы өзіндей жас келіншектермен аулақта кеңескенде: «Баласыз өмірдің қызығы жоқ қой», – деп аузымен ғана айтушы еді.

Мал орнына сатылып, жаны сүймеген жанға жар болатын қазақтың сансыз қыздарының ішінен әлдеқалай өзінің сүйгеніне тиген Шолпан шынында бастапқы жылы бала керек қылмады. Ақ отаудың ішінде оңаша жатса да, яки күйеуін құшақтап жатса да, ол ылғи ішінен: «Жасаған-ау, бала бере көрме?!» – деп тілейтін еді.