Ардақ Үсейінова

Әңгіме

Ұйықтап жатқан ол әлденеден шошынып, селк етіп оянды. Әуелде қайда жатқанын ажырата алмай, біраз жатты. Тұла бойы дел-сал болып тұр. Әлі де бірер минут жылы көрпеге оранып жата тұрғысы бар.

 

Көкбөрі Мүбарак

                      (1962 жылы болған оқиға) 

Құлан шулаған шу даланың шуылынан құлағыңды баса бер. Құлағыңды басып алған болсаң, жан-жағыңа қарағанда тұяғының жүрекшесі боз тұманға дымданған, тұяғын сол аяулы боз тұмандар сүртіп отырған, Дүньхуан қаласының іргесіндегі қиы беттерде тұяғы тұманға сүртілген күйі тарихқа сырғанап бара жатқан құлан мен адамның әлем жұрты таңданып таңнан таңға соғар әңгімелерінің бірі болатын бұл оқиға сізді де ширықтырмай қоймас.

 

Мұнайдар Балмолда

Әбілқасым орташа дәулеті бар көптің бірі. Жұмыс жасайды. Отбасын асырайды. Төрт баласының кішісі Ербол бастауыш сыныпта оқиды. Бірде Ербол әкесіне таяп:

– Әкетай, бізге апайымыз еркін тақырыпқа шығарма жазып келіңдер. Кімдікі жақсы болса, соған бестікпен қоса сыйлық та болады деді.

 

Талаптан Ахметжан

«Бастарыңа келген бір ауыршылық қолекі істегендеріңнің салдарынан болады. Және де Алла көбін кешіріп жібереді».

Не өңі екені, не түсі екені белгісіз. Біреу атын айтып, айқайлап шақыратын сияқты. Өңі дейін десе, өзінің қайда екені беймәлім. Кеңістік те, өзі де жоқ. Бәрі буалдыр. Бәрі тұман. Түк түсініксіз. Түсі дейін десе, айқайлаған дауысты, сытырлаған дыбысты ап-анық естіп жатыр.

 

Ғалымбек Елубайұлы

Әңгіме

– Қан қысымыңыз тым жоғары екен ата.

– Соншалықты қауіпті ме?

– «Елемеген ауру, ескермеген жау жаман». 

– Енді қайт дейсің маған, балам?!

– Жатып емделуге жағдайыңыз жар бере ме?

– Жоқ! Айта көрме, айналайын...