Мағира Қожахетова

Пенсияға шыққан шыққан төрт-бес айдың арасында Нұрханның өзгеріңкірегенін әйелі іштей сезіп жүр. Бұрынғыдай емес, күрт жуасығандай.

Жиырма бес жылды әскери қызметте, одан бері уақытын милиция саласында өткізгені тап-тұйнақ жинақылыққа, бетің, жүзің бар демейтін турашылдыққа дағдыландырған. Өткір көздері жалт өткенде, алғаш көрген кісі де дереу бойын жинап қыпылықтайтын.

 

Қалихан Ысқақ

Қоңыр күз еді. Ақ жауын себелеп тұр. Жол лайсаң. 

Алтай өңірінің ең бір жүдең шағы, көңілсіз шағы. Соқыр тұман оның биік сілемдерін жым-жылас қып жұтып қойыпты. Енді бөктерлеп келіп қанат жайып күргейлеп алған. Тау да бірте-бірте аласарып, адырлы жота-қыратқа айналып шөгіп бара жатқан сияқты.

 

Шәрбану Бейсенова

(Текес көпіріндегі оқиға)

Сол оқиғадан бір күннен кейін Жанғаным жолға шыққан. Бұлар мінген автобус Текес ауылынан өтіп, Жаңа Текес жаққа бұрыла бергенде керді, алдыңғы күні нөсерде таудан аққан жойқын су өзекті терең орып, иір-қиыр жыра жасай, жер бедерін әбден-ақ аяусыз айғыздапты. Қап-қара лайсаң тұнба тұнған жыра-сайларды, құлаған жарларды көріп, бойын тағы да өткендегідей жайсыз сезім билей бастады.

 

Әңгіме

Салтанат Айдарбекова

  Қылықсыз әйелдей сұрқай тартқан қаланың тіршілігінен иінім салбырап үйге келгенде әзірленбеген дастарқан, бір-бірімен дауласып, бірі жылап, бірі үйдің шаңын аспанға көтере асыр салып шуылдаған балаларыма қарап, еркек болып дауыс көтеріп, май құйрықтарынан бір-бір салуға оқталып тұрып, ол райымнан лезде айнып, киімшең күйде жұмсақ диванға сұлай кетемін.

 

Құлтөлеу Мұқаш

                     Әңгіме

Бұларды кейде жебеуші-періштеге балайды.

*   *   *

Ығы-жығы қала көшелерінде жүйткіген жедел жәрдем көліктерін күнде көрер еді. Алматыдай алып шаһарда жүрек талмасы ұстаған немесе толғақ қысқан, қатты жарақаттанған, күйген, уланған дегендей түрлі жағдай жиі қайталанып жатпай ма. Осыларға дереу қол ұшын созуға ұмтылатын дәрігерлік бригаданы жұртты өлім-жітімнен құтқарушы құдіретке ұқсататыны жоқ емес.