Bakti Audan

Әңгіме

Таңғы шайға нан сұрай кеткен Қатыш кемпірдің келіні Гүлсім кеше кешкісін жоғалтқан айран дорбасын көтеріп арсын-гүрсін сөйлене келді.
– Міне, кеше жоғалтқан айран дорба. Ұрыны таптым. Осы кезге дейін сұрап алушы еді, енді ұрлауға көшіпті, бетсіздер! – деді айран дорбаны жаюлы дастархан үстіне тарс еткізіп.

Әңгіме

Көсемәлі СӘТТІБАЙҰЛЫ 

«Алдын ала сезу қабілеті маған әкемнен дарыған....» 

Марио БЕННЕДЕТТИ.

Әпкем менің жанымды түсінбейді. Түсінбегені сол емес пе, төрдегі құрақ көрпешенің үстінде етпеті нен түсіп жатқан інісінің көңіл түкпіріндегі шер-шеменнің сыры неде екенін сұраудың орнына, күйіп-пісіп ұрысып жүр.

Камал ӘЛПЕЙІСОВА

Тау етегінде, қыста қатпайтын, ал жазғытұрым жайылып, жағадағы үйлердің қора-қопсысын шайып кететін ағыны қатты өзеннің қос қапталында орналасқан тал-теректі, бау-бақшалы үлкен ауылда, тұрғындардың өз сөзімен айтқанда «қырық құрау» халық тұратын. Әуел баста бұл қырық-елу түтінді ауыл еді, соғыс жылдары сол кездегі саясат «сенімсіз» деп таныған біраз халықтың өкілдері лек-легімен айдап әкелініп, үйді-үйге бөліп орналастырылды.

Бауыржан Момышұлы

Әңгіме

Балалар өте көңілді... Жұбайым түске дейін бес рет жылады. Мен оған түсінбей отырмын...

Менің әкем төрт рет үйленген кісі. Тірі болса ол кісі 107-ге толар еді. Ол кісінің кейінгі жұбайы биыл жетпістің сегізінде. Ол кісіні мен шеше тұтамын. Шешем алжи бастаған кемпір. Бұрын билеп үйреніп қалған кісі, «ауру қалса да — әдет қалмайды» дегендейін, осы уақытқа дейін үй ішінде үстемдігін жүргізгісі келеді...

(әңгіме)

Айгүл ЖҰБАНЫШ

Таң қылаң бере бастағанда көзім ілініп кеткен екен, қалта телефоныма Мая есімді құрбым: «Өмір мен өлімге анықтама берші?» деп хабарлама жіберіпті. «Өмір – мен үшін жарық әлем, жарқын болашақ. Өлім – қара түнек, қураған сүйек» деп жа-уап қайтардым. Бірер уақыттан соң ол қоңырау шалды.