- Подробности
- Категория: Проза
Заман Төлеуов
Әңгіме
Алғашында демім тарылып, ауа жетпей тұншыққанымды анық білемін. Жүрегім қысылған сәтте қолымдағы күрекке сүйеніп, жүрелей отыра кеткен едім. Жандалбаспен қалтамдағы дәріні алмақ болып іздеп едім, қырсық қылғанда ол үйде қалыпты. Төңірегімде пенде баласы көрінбеді. Ышқына орнымнан тұрып, күрекке демеліп, арлы-берлі жүрген елдің бірі кездесер деген үмітпен қара жолға қарай беттедім. Кеудем тұтасқан шоқ тәрізді сәт сайын күйіп, өртеніп барады. Адам баласының шынайы шөлдегені қандай болатынын осы жолы анық сезіндім. Шіркін-ай, бойымды билеп бара жатқан сол ғажайып тәтті шөл - өмірге деген құштарлық па, сірә?! Оның жалыны тек бір тамшы су ерніме тамса болды сөнетіндей көрінді. Бірақ, еш үміт күттірмейтін, кенезені кептірген бір жан түршіктірер жабайы, әлдеқайда ала қашатындай үрейлі шөл есімді ауыстырып барады...
- Подробности
- Категория: Проза
(повесть)
Төлеуов Заман Самалбекұлы
Жалғасы...
Енді міне екінші қызды да тұрмысқа аттандырды. Бұл үлкеніне қарағанда азды-көпті ақылы бар сияқты. Және бұл жолғы құдалық терезесі тең адамдармен жасалысты. Сондықтан әлеуметтік алалау тәрізді одағайлыққа орын жоқ. Төсек-орыннан бөлек, бұл қыздарына да көлік мінгізді. Оның қалауы Range Rover-ге түсті.
- Подробности
- Категория: Проза
(повесть)
Төлеуов Заман Самалбекұлы
Жалғасы..
- Иә, Манап... өмір деген өте күрделі дүние, оның тізгініне ие болу екінің
бірінің қолынан келмейді. Бұл дүниенің кілті ақша ұстаған адамның ғана қолында, соны білесің бе? Әрине білмейсің. Себебі, сенде ақша жоқ. Ақшасы жоқты адам деуге бола ма, ол жарымжан мүгедекпен бірдей. Мен өз өмірімнің тәжірибесінен соны түсіндім.
- Подробности
- Категория: Проза
(Әңгіме)
Айдарбек биыл аттай алпысқа келеді. Мына ғұмырда әйтеуір біреуден кем, біреуден ілгері, тағы біреумен қатарлас өмір кешіп жатыр. Әкеден үш айлығында қалды. Анасы екі ұлды жағалыға жалынып, етектіге еленіп жүріп асырап, бақты .Адам қатарына қосты. Айдарбегі кішісі. Шешесі «Айкенжем» деп еміренетіні де сондықтан. Қазір өзі де «ата» атанып отыр. Біреулер айтады «Өткен күнде белгі жоқ» деп. Айдарбек бұл қағидаға келіспейді. Өйткені артына қараса сайрап жатыр сол күндер...
Сәуірде 18 ге толатын кез еді әскер қатарына шақырылды. "Қарастық адамы жоқ,ала қоймайды" деген ауылсәбет анасына.Бірақ әскери комиссияға Айдарбек өтірікті шындай,шынды құдай ұрғандай қылды."Екі жыл екі күндей болмайды.Әскерге барсаң өмір көресің.Нағыз жігіт болып ораласың"дегендер көп болды.Шашын сыпыртып ауылға оралды.Анасы оны құшақтап егілді.Алысқа шығып көрмеген кенжесін қимады.Ауылдың кемпірлері «Не соғысқа кетіп бара жатыр ма еді,құдай-ай соғанда?» деп еріндерін сылп еткізіп бір қойды.
Страница 38 из 42
