Подробности

Категория: Проза

Опубликовано: 23 февраля 2018

Жеткер Жүсіп

    Қызылорда облысы ,Тереңөзек деген жерде Есболғанов деген бір айтқыш шал болды.Өтірікті шындай,шынды құдай ұрғандай қылып айтады екен.

-Соғыстың соңы.Ұрыс даласы.Қар жамылған окопта жатып алып атып жатырмын,атып жатырмын.

Бір кезде:

 - Молодец, Есболғанов! Деген дауыс саңқ ете қалды.Артыма жалт бұрылып қарасам,Сталин! Астында ақ боз ат ауыздығымен алысып,ойнақшып тұр.

Подробности

Категория: Проза

Опубликовано: 21 февраля 2018

новелла

Енді ол маған қарап сөйлемейді.Күндегідей « Балам !»деп өтініш те айтпайды.Күндегідей анау істелмей қалды.Мынау жасалуы тиіс еді,жетіспей жатырмын деп  уайымдамайды да...

    Тірліктің  қым –қуыт қамытын мойнына киіп, әкесіз мені өсірді.Сабаққа бастауыш сыныптан соң ынтам болмады.Анам қанша желкелеп оқытса да,оқуға мойным жар бермеді.

Подробности

Категория: Проза

Опубликовано: 19 февраля 2018

Болған оқиға ізімен...

Жеткер Жүсіп

    Қалалық газетте жүрген кезім-тін. Жаңадан ашылған болатын. Бас редакторы бұрын «үндеместің « контарында жұмыс істеген адам. Орыс тілді облыстық газетте жұмыс істеген, өзі орысшалау болғанмен, негізі қазақ,жаны жайсаң жан-тын. Кейінгі кәріс бастықтың қаҺарына іліккен облыстық басылымдағы әріптестері осы қалалық газетті паналады. Жеті сегіз тілші. Мен қазақша бөлімінде жалғызбын, қызым корректор,өзім тілші. Жетісіне бір мәрте жарық көреді. Құрылтайшысы қала әкімшілігі. Апталықтың тең жартсын қазақшаға толтырдым. Бұрқыратып жазып жүрдім. Бастығым мәз.Риза болып жүрді. Сықақ әңгімелерді көзінен жас аққанша күліп отырып оқиды. Газеттің әр саны шыққан сайын балаша қуанатын. Жан жаққа қоңырау шалып, оны және «жарнамалап» отыратынын қайтерсің?! Бірде іште «бунт «болды.