Мен студент кезімнен бір жігітті қатты сүйдім. Соны көрсем есім шығып, ақылымнан адасатынмын. Ал ол мені тіпті көзге де ілген емес. Өйткені оның сүйікті қызы бар еді. Соны біле тұрып менің бар ойым оны өзіме қарату болатын.

Жоғары оқу орнын бітіргеннен кейін бәріміз жан-жаққа жұмысқа кететін болдық. Мен ұнатқан жігіттің жүретін қызы "Дипломмен ауылға" атты бағдарламамен біраз уақытқа жұмыс істеуге кетті. Ал жігіті қалада қалды, мен де сол жігіт үшін қалада қалдым. Қалада тұратын жерімнің ыңғайы жоқ болса да, дайын тұрған жұмысым болмаса да, мен үшін сүйген жігітімнің қасында қалу маңызды болды.

Қазір баяғыдай өліп-өшкен махаббат бар дегенге сенбейтіндердің бірі едім. Таза махаббат кітаптарда, киноларда ғана қалған сияқты көрінетін.

Өйткені қазіргі жастардың махаббат деп былшылдап жүргендері тек құмарлық сезімнің айналасы секілді. Қазіргі жастардың көбі таныса салып, сүйісе кетеді, одан қалса төсек… Сосын біраз уақыт өткен соң, бір-бірін ұнатпайтындарын айтады. Қош бол деседі.

 

Әже-апаларымыз да еркектің төсекте қуатты болуының құпиясын білген екен...

Ауылдағы жеңгейлермен, әсіресе, көпті көрген әжелермен әңгіме айтқанды ұнатамын ғой. Осы бір әңгімені сексенге шыққан әжей айтып берген еді. Әйелдер қауымы жиналғанда әңгіме одан да, бұдан кететіні белгілі. Соның бірінде бүгінгі келіндердің алғашқы төсектен жүкті болмай біршама жүріп қалатыны сөз болды.

Сәлеметсіздер  ме «Сырласу » !

Менің айтқанымды түсінбейсіздер  ғой деймін.  Жасым отызда. Ақылым да орнында.Мен  үш  жыл  отасқан  күйеуіммен айырылысқан соң  басқа  жігітпен  аяқ  астынан  таныстым. Ол  менен алты  жас кіші  болса  да өте қатты  сүйіп қалды.Ешнәрсеге  қарамаймын деп  барлығына көз жұмды.Мен бұрын ажырасқанмын, балам жоқ, ал ол да ажырасып үлгерген, баласы бар. Менде де оған деген сезім болды.

«Ауызбен ұрысып, төсекпен жарасқан ерлі-зайыпты бақытты болады» деген апаның сөзінің жаны бар...

 

Монша деген жақсы жер. Әйелдердің арасында неше түрлі әңгіме айтылып, үлкен апалардан қызықты оқиға мен керемет кеңестер алып, арасында ұрыс та естіп қайтасың. Әсіресе, аузы батыр әжелер мен әзілді «сойып салатын» әйелдер барса, моншадан езіліп емес, сергіп шығасың.

Кейде айналадан шаршап, үйдегі «ауа-райынан» да қажи бастағанда көпшілік моншаға барып қайтамын. Сағаттап ыстық буда отырып, көзтаныс болып қалған әйелдермен әңгіменің қазанын қайнатамыз. Әйелдердің басы қосылса саясатты сапырмайды, қоғамды қозғамайды. Бала-шағадан бастап, келін-кепшік, ата-ене, күйеуге дейін барады да, «төсекті» бұрқ еткізеді ғой.