Сəлеметсіздер ме, "Сырласу" клубы! Кешегі хатты оқығаннан кейін бұл хатты жазуды шештім.  Ауылды жерге тəн нəрсе. Кəрі кісінің зейнетақысымен күн көру.  Менің де інім сондай отбасылардың бірі. Енді қолында отырған соң ақшасын бергеніне қарсы емеспін. 

 Тек қана, анамның үстін жарқыратып киіндірсе, тамағын дұрыстап берсе дейсің ғой. Анамның жағдайы басқа.

"Көргені жоқтың қасында, ақыл сөзің зая шын. Білгені аздың қасында, ақылды əсте бала шын" деген-ді бабаларымыз бос айтпаған сияқты. Күйіп кеттім. Кеше алты жыл бойы үйге бармай інімнің үйіне барған едім. Дарбазасынан келіннің бажылдап, ініме ұрысқанын естіп үйге де кірмедім.

 

Өз тағдыры туралы жазған талай адамға осы жерде жақсы ақыл-кеңес айтылғанын көріп, мен де өз басымдағы жайды баяндап, сіздермен ақылдасуды жөн көріп отырмын. Өйткені тағдыр салған сынақтан тағы да сүрінбесем екен деймін. Сонымен жағдайымды баяндайын...

  Енесін жамандаған ұятсыз деп айтатындар да табылар. Мен айтарымды айтамын. Енем жасы жетпіс алтыға келсе де, арақтан басқаны ойламайды. Атам бұдан жиырма жыл бұрын қайтыпты.  Адам өз баласымен бірге  арақ іше ме? Менің енем ішеді. Зейнетақы алған күні отыз шақты бөтелке арақ алып келеді.  Əйел  адам , үйге азық-түлік əкелмей ме  деп  те ойлаймын.  Үлкен кісі ғой. Ақыл берер жаста.  Баласына өнегесін көрсетпей ме? Күйеуімді маған қарсы айдап сап қояды. Көшедегі біреу емес қой,өз анасы. Іріткі салатын адамның өз үйіңнен  шыққаны жаман.

Мен сүйген жігітке  тұрмысқа шыктым, сүйіп қосылдық. Ата енеммен 4 күн тұрып Алматыға күйеуім екеуміз кеттік. Онда ағасы мен жеңгесі  үйінде тұрдық бір жарым айдай. Бірінші ұрыс енемнің айтуымен , күйеуім маған алғаш рет қол көтерді, аузым қанап кетті. “Жарайды” деп назар салмадым. Сөйтіп құрбыларыммен араласуға тиым салды.Құрбыларыңмен араласасың деп ұялының қуаттағышымен ұра бастады.