Қанат Қайым

Жалпы өзі, қазақтың ұғымында итырғын болды деген сөз – мол байлыққа, оңай олжаға кенелді деген мағынада айтылады ғой. Ал біз болсақ, көзді ашып-жұмғанша тура мағынасында итке байып, итырғын болдық та қалдық.

Бұл енді – өркениетке ұмтылып, елдің алдына шығып, көш басында болайық деген игі қадамымыздың алғашқы жемісі.

Бердібек Соқпақбаев

Салқын күздің сары таңын Балқия ана бүгін де жайсыз ұйқымен атқызды. Көзі ілінсе болғаны тағы да соғыс шықпай қойды түсінен.

Өте бір шошымал түсті Балқия таңға жақын көрді: жалаң аяқ жалан бас, көйлекшең қалпы қанды қырғын майдан даласын кезіп, жан ұшырып жүгіріп келеді екен. Іздегені жалғыз ұлы аяулы Мәмбеті. «Мәмбет! Мәмбет!» — деп Балқия пәрменімен ышқына айғайлайды. О жағы, бу жағынан гүрсілдеп жарылып жатқан тажалдарды елеп те қоймайды. «Мәмбеті Мәмбет!».

 

Тұрсынжан Шапай

 Сіз, көбіне, бірінші жақтан жазасыз ғой... Кейіпкерлеріңіз, негізінен - "Мен"... Жаңа қарасам, "мен" деген бірінші жақ жіктеу есімдігі мәтіннен түгел... ұшып кетіпті!.. Кітабыңыздың жартысынан көбінде бас кейіпкер жоқ...

Баспадан міне-міне шыққалы тұрған кітабымның редакторы таң атпастан телефон соқты. Даусында абдырап-сасқандық, тіпті, бір үрей бар.

- Кітабыңыздың... әңгімелеріңіздің бас кейіпкері жоғалып кетті!..

Атақ-даңқы алты алашқа жайылып, әулие атанған қасиет иесі - Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы. Ғұламаның өмірі мен шығармашылығын жан-жақты зерттеумен келе жатқан өз ұрпағы Әсет Пазыловтың еңбектеріндегі мынадай мәліметтерді оқырмандардың назарына ұсынғанды жөн көрдім.

"Мәшһүр Жүсiп бiр күнi Баянауылға бармақ болып, жанына баласы Шарафиден мен сүйiктi немересi Төлеубайды ертiп, ат-арбасына атын жегiп жолға шығады. Бозбай деген жерден аса бергенде немересі:

Жолдыбай Базар

Шиқылдап есік ашылған сәтте іштегі күлімсі иіс қолқаңды қауып, еріксіз бетіңді тыржитасың.

Үй іші қара көлеңке әрі көңілсіз. Кіргің де келмейді. Ол есікті қайта жапты да, көптен бері есік алдында шаң басып жатқан тақтайшаның үстіне отыра кетті. Шалбарым былғанады-ау деген ой қаперіне де кірер емес. Оған бәрібір... Өйткені ол өмір тізгінін бос тастаған, тіршіліктегі өз орнын таба алмай, тек күнім өтсе болды деп, алдағы өмірден күдерін үзіп, өлімді ғана күтіп жүрген пақыр-қайыршы.