Подробности

Категория: Проза

Опубликовано: 22 апреля 2020

Ол да бір заман еді-ау. Кеңес үкіметі төңкеріліп түсіп, әй дейтін әже, қой дейтін қожа жоқ дүниенің астаң-кестеңі шығып жатқан кез.

Сонау 93-тің тақырланған тауық жылы-тұғын. Қараша айының соңғы парақтары қырқылып, сүреңсіз желтоқсанның сұрғылт бұлты қоюланып әне-міне терістен орай соғатын сырғыма ақ боран басталатын сыңайда, аспан толғағы ауырлап, еңсені зіл басқан көңілсіз күндердің бірі еді.

Подробности

Категория: Проза

Опубликовано: 15 апреля 2020

Бақтыгүл Ауданова

Әңгіме

– Биыл көктем ерте келіп еді, – деді бөртегүлдің қар басқан баданадай-баданадай күлтелі басын қағып жатып. – Есесіне міне, қардың астында қалды.

Иіліп тұрған жеміс ағаштарын емес, алдымен бөртегүлдің бұталарын қардан арашалап тұрған көршіме таң қалсам да, оның сондай бір ерекше мейіріммен жасап жатқан ісіне сүйсіне қарап тұра бердім.

Подробности

Категория: Проза

Опубликовано: 25 декабря 2019

Әңгіме

Қаржаубай Сартқожаұлы

Апа, мен ұйықтап жатырмын...

Алтынмен аптап, күміспен күптеген далада да емес, дәлірек айтқанда, сіздің Алтайыңызда да емес, атамның арман қуған Көкшесінде де емес, мына ұлыңыздың дүниеге келген торқалы бесігі Жалаңашта да емес, балалық балғын шағым қалған балауса Бұлғын өлкесінде де емес, сонау Ұланбатыр қаласының жұпыны ғана бір бөлмесінде.

Алакеуім қараңғы. Ай шұғыласын жалбыр бұлт көшірме көрпесімен көлегейлеп алған. Бөлме іші қара мақпал қараңғылықпен көмкерілген, салқын леп жоқ, тымырсық. Иә, мен ұйқысырап жатырмын...

Подробности

Категория: Проза

Опубликовано: 14 декабря 2019

Ибрагим Нұрпейіс Кенжеғалиұлы

Болған оқиға желісімен