Сәлеметсіздер ме! Менің жасым 25 те 1 баланың анасымын. Жолдасыммен ажырасқаныма 3 жыл болды. Басында қиналып өмірге өкпелейтінмін. Қазір барі жақсы. Тек айтқым келгені жігіттер бойдақ кезінде өздерінің шын мәнінде қандай екендіктерін көрсете бермейді.

Жодасыммен 5 жыл бірге жүрдік.Барлық жолдастары туыстары бізге қызығып қарайтын еді. Ренжіскен кезімізде бір бірімізге сөйлемей қалатынбыз. Одан артық мінезін көрмедім. Ал үйленгеннен кейін мүлде басқаша болды. Жұмыс жасама, боянба, үйден шықпайсын деді. Баламды ауруханага апару үшін де ұрыс болатын.

Совхозда тұрғанымызда көрші үйге жас шамасы 27-28-ге келген Мұсабек деген жігіт көшіп келді. Отбасында әйелі мен мектеп жасына жете қоймаған екі қызы және анасы бар еді. Келесі жылы көктемде Мұсабектің әйелі өзіне-өзі от қойып, өртеніп өлді. Кейін білдік, келіншек көктем, күз мезгілінде көтеріліп ауырады екен. Әйелінің жылын берген соң көп ұзамай Мұсабек үйленді. Алған әйелі 20-21 жасар, қолында кішкентай қызы бар әдеміше ақсары келіншек еді. Айналасы үш-төрт жылда Мұсабектің екінші әйелі Айтолқын екі ұл, бір қыз тапты. Кіші қызы жасына толмай жатып Айтолқын мал фермасына сауыншы болып орналасты. Алайда сауыншылық Мұсабектің отбасына сор болып жармасты.

Түс ауа ауылға қарай жолға шықтым. Қолымдағы билетке қарасам автобустың артқы жағындағы орын. Жайғасып алдым. Жасы он үштер шамасындағы жас бала жаныма кеп отыра кетті. Мінезі тұйықтау көрінді. Көзінің оты бар, бірақ.

  – Ал, бауырым, жол болсын. Жол қысқарсын десең, әңгіме айтуға дайынмын, – деп сөзге тарта бастадым.
Менің көрші ауылдарымның бірінен екен.

Сәлеметсіздер ме «Сырласу !»

Аты –жөнімді,мекен –жәйімді көрсетпей беріңіздерші өтініш...

Менің өмірім бір жыл ішінде   танымастай өзгерді.Тұрмысқа жүкті болып шықтым.Тұрмысқа шығарда үйленетін жігітіме бәрін жасырмай айтқанмын.Өйткені төрт жыл жүрген жігітім,аяғың ауыр болса ғана аламын деп талап қойып, аяғым ауырлағанда қарасын көрсетпей жоқ болып кетті.

Мен күйеуіммен сүйіп қосылдым. Бірақ тағдыр бізге бірге болуды жазбаған екен. Қазір мен отбасымызды сақтап қалуға тырыспағаным үшін өзімді кінәлаймын. 

Арсен екеуміз студент кезімізде танысып, бір жылдай жүріп үйлендік. Арсеннің ата-анасы ауылдан біз секілді студент кездерінде қалаға келіп, осы жерде тұрақтап қалған. Ал менің жалғыз анам бар. Әкем біздің кішкентай кезімізде қайтыс болған. Мен қалада оқып жүргенде анам да қалаға көшіп келді. Сіңілім мен анам үшеуміз пәтер жалдап тұрдық.