Ауылдың молдасынан дәріс алып, жасымнан ел арасында «бала молда» атана бастағанмын.

 Ауылымыз Қырғауылдының бөлдегінде, «жоғарғы», «төменгі» ауыл болып бөлінетін. Жасым шамамен он алтыларда болу керек, бірде жоғарғы ауылға бармақ болып жолға шықтым.

 

Ауылымызға жетер жолда Ұшқатты деген жер бар. Аты айтып тұрғандай осы бір кіл бұрылыстан соң құлдырап төмен қарай ұшып, сайға түскен бойда тағы да кілт бұрыла жоғары өрлеу керек.
 
Аса жіті қимылдап, қапы қалмастай тежегішті басып, жылдамдықты азайтып, кейін өрге көтерілу үшін қайта жылдамдық қосып үлгеру, әсіресе, қыстың күні өте қиын.

 

Түлкібас ауданының Жабағылы ауылында бізбен көршілес жап-жас ерлі-зайыпты Руслан мен Айман тұрып жатты.

Бұл жаққа олар Қазығұрт ауданынан көшіп келген-тін. Русланның әкесі сол кезде 80-ге келіп қалған қария еді, анда-санда қонаққа келіп тұратын. Өте ширақ кісі болатын. Өз ауылында молда екен. Бірде мен ол кісіден: «Жалғыз балаңыз Русланды неге қолыңызда ұстамай басқа жаққа жібергенсіз?»  деп сұрадым. Қария қиналыңқырап тұрып: «Қайтейін, ақыл-есі кіргенше шетте жүрсін деген ниетпен өзім рұқсат бердім. Себебі ішкілікке бір табан жақын. Өзі гитарада тамаша ойнайды. Бірақ жүрген жері шу-шұрқан, төбелес»,  деген еді.

 

Таяуда бір кісінің "аруақ деген адамдардың ойдан шығарып алғаны" дегенін естідім. Қонақта отырып дауласуды жөн көрмедім. Бірақ сол кісінің сөзі еш есімнен кетпей қойды. Сондықтан аруақтың бар екеніне дәлел болатын өз басымнан өткен оқиғаны "Алаш айнасына" жазып отырмын. Егер сол кісі менің осы жазғанымды оқыса, аруақтың бар екеніне сенер деп ойлаймын.

Бұл оқиға осыдан бес жыл бұрын болған еді. Денсаулығым сыр беріп, екі жыл бойы емхана мен аурухананың есігін тоздырдым.

 

Жарты жыл бойы жынның билеуімен жүріп-тұрған Қуандық намазға қалай жығылғанын айтып берді.

 

Ұзақ жылдар өнер көрсетіп, үлкен сахналарға шығып жүрген әнші жігіт жасы 35-ке таяғанда ішімдікке салынып, бос уақытын ойын-сауықпен өткізеді. Өз өміріне қолдан қиянат жасаған ол «Жынның жетегіне қалай еріп кеткенінімді байқамай қалдым», — дейді.