Құрбым шақырған соң, үйіне шай ішуге барғанмын. Басқа қалада оқитын 19 жастағы қызы каникулға келіпті. Сөзден сөз шығып, тұрмыс құру қажеттігі жөнінде де әңгіме айттық.

Қазіргі қыздар отбасы құру жоспарын алдын-ала жасайтын көрінеді. Жар таңдағанда материалдық жағына баса көңіл бөлетіні таң қалдырмайды. Бұл жағы қыздардың санасына әлдеқашан сіңіп үлгерген.

 

Күйеуім екеуміз жас кезде танысып, көп жыл қол ұстасып бірге жүріп, шынайы сезіммен үйлендік. Ештеңеден қыжалат болған жоқпыз – орташа жағдайы бар, көпбалалы отбасы болдық.
Өзім шығармашылық бағытта білім алғанмен, бала тәрбиесімен үйде отырып қалдым. Уақыт өте күйеуімнің мансабы жоғарылап, материалдық жағдайымыз арта түсті. Балаларымыз туылып, жеке үйге де қол жеткіздік. Шет елдерге шығып демалатын жағдайға да жеттік. Отбасылық кілтипанның барлығы да сол кезде басталды...

 

Жан сырымды көптің талқысына салсам ба, салмасам ба деп көп ойландым. Ақыры бір жеңілдеп қалармын деген оймен жазуды ұйғардым. Жас шағымда тәп-тәуір сұлу едім.

Жігіттер мені көрсе гүлге үймелеген арадай құжынайтын. Сұлу біткеннің басты ұстынындай мен де тым тәкәппар едім. Ешкімді өзіме тең көрмеуші ем. Бірақ ешуақытта да бір жаманға қор болып өмірім өтеді-ау деп ойлаған емеспін.

 

Сəлеметсіздер ме,"Сырласу" айдарының оқырманы?! Мен өзімнің басымнан өткен оқиғаны айтпақшымын. 

Онымен такси тосып тұрғанымда таныстым. Ол өте сүйкімді, сымбатты, сыпайы еді, бірден ұнады. Бірақ мен оның менде ойы болмас деп мəн бермедім. Оның үстіне өте ұялшақпын.

Біраз жол жүрген соң ол мені əңгімеге тартты. Осылай танысып, ол телефон нөмерімді сұрады.

 
 
Жасым 33-те. Әлі тұрмысқа шыққан жоқпын. Былайынша айтқанда, кәрі қызбын. Қит етсе қоғамымызда мынша кәрі қыз бар деп статистикасын жасап, әлдекімдер осыдан мәселе тудырып жүр ғой.
Ешкім де қоғамның «көзіне шыққан сүйелдей болып», өздігінен кәрі қыз атанғысы келмейді. Мен де кәрі қыз атанып, тұрмысқа шықпай қаламын-ау деп ойламаппын.