фото ашық дереккөзден 

Бұрынғы күйеуі біліп қоймас үшін, бұл оқиға кейіпкерлерінің есімі өзгертілген екен, деп жазады yvision.kz сайтында бір автор.

«Қарапайым отбасында туып-өстім. Шешем кітапханашы, әкем тракторист. Ауданда тұрдық. 9-шы сыныптан кейін колледжге түсіп, “райцентрге” кеттім. Сол жерде Ермекпен таныстым. Ол ішпейді, шекпейді, намаз оқиды. Мен үшінші курста жүргенде үйленетін болдық. Үйлендік. Ұл мен қыз тауып бердім, бәрі жақсы еді.

 

Назым дәрігер болуды армандайтын. Мектеп түлегі атанып, енді жоғары оқу орнына түсуге Семейден Алматыға келген.

Шашын тоқпақтай етіп желкесіне түйген, дене мүшесі құлындай 16 жастағы қыз құжаттарын тапсырып, жанындағы өзі сияқты абитуриент құрбысымен көк базардағы асханаға кіреді.

 

Шындығы сол, қатынымнан құтыла алмай жүрмін. Тіпті, оған қалай үйленгенімді де ойлағым келмейді. Қаным басыма тебеді. Қысқасы, жан жарым Жанарға ойда жоқта үйленген едім деп хат жазады біздің "Сырласу" айдарымызға қазақтың бір жігіті.

 

Ол келіншек менің көңілдесіме айналады деп ешқашан ойламап едім. Бірақ солай болып шықты.

Жайна алғаш біздің жұмысқа орналасқанда қандай сыпайы, қандай инабатты келіншек еді. Бетінен иман төгіліп тұратын. Сондай әдемі, сондай сымбатты еді.

 

Үйлі-баранды кез келген адамның басында болатын жағдай – үйге кеш келу. Отбасы болғаннан кейін ыдыс аяқ сылдырламай тұрмайды, аса сабырлылық танытып, өзіңізді басып, кешірім жасай білмесеңіз, шаңырақ ортасына түсе салады.