Үйге қонбаған еді...

Подробности

Категория: Сырласу

Опубликовано: 24 сентября 2019

  Анонимді берсеңіздер екен. Сәлеметсіздерме! Ақыл-кеңес сұрағым келіп отыр. Сөкпеңіздерші бірақ. Жасым 21-де. Өзімді қатты жақсы көрген жанға тұрмысқа шықтым. Тойымыз қте есте қалардай өтті. Киемін дегенімді алып берді, бірге тұрған 5 айдың ішінде бар жағдайымды жасады. 

Күйеуімнің жасы 27-де. Өте тік мінез, қырсық, бірақ иманды жан. Орамал тағып жүр ахиретім үшін дейтін. Ақылын айтатын. Жалғыз мамасы ғана бар. Мамасында сыйлайтын. Бірақ мен қатты ерке болдым, барып оғанда еркелігімді көрсеттім, кішкентай ұрыс болса кетемінге салатынмын.

Күйеуім бар, бірақ жалғызбын...

Подробности

Категория: Сырласу

Опубликовано: 16 сентября 2019

Сәлеметсіздер ме оқырман қауым! Неден бастарымды да білмеймін! Маған психолог маман керек еді мазақ етпей көмек берсеңіздер екен. Аллаға шүкүр 3 баланың анасымын. Бірақ өмірден қатты түңілдім. Жаным жабырқаулы сырлас, не таныс не құрбым жоқ. Жападан жалғыз қалғандаймын!

Талақтан көз ашпаған қыздың тағы да аяғы ауыр

Подробности

Категория: Сырласу

Опубликовано: 12 сентября 2019

Бүгінде эксперимент алаңына айналған еліміздің білім беру саласы әбден талаққа ұшыраған жесір әйелдің кейпіндей көрінеді бізге. Әр күйеуінен туып алған балаларын (реформалар) жетектеп, әр еркектің етегінен ұстап жүргені. Бірақ, маңдайына біткен соры ма, кім білсін, қай еркектің қойнына кірсе де бірер жылдан ұзақ бірге тұра алмайды, абыройы айрандай төгіліп, талақпен кеткеніне көз үйренген.

Қазір оның жаңа қожайынымен тұрып жатқанына жарты жылға жуықтады. Аяғы тағы да ауыр. Бұл жолы бұрынғыдай бір-біреуден емес, егіз немесе үшем тууды жоспарлап отыр. Бірақ, төркіні оның бала табуына мүлдем қарсы, өйткені, осы күнге дейін туған балалары шетінен мүгедек, жетілмей қалған, шетінеп кеткендері де аз емес.

«Қыздар менің өзіме емес, байлығыма қызығады...»

Подробности

Категория: Сырласу

Опубликовано: 11 сентября 2019

Өмір  болғандықтан әркімнің тағдыры әртүрлі түзіледі екен. Өскелең ұрпаққа менің де тағдырым сабақ болар деген оймен қолыма қалам алып отырмын. Менің жасым биыл отыз жетіге келді. Әлі осы күнге дейін сұр бойдақпын. Үйленгім келеді, бірақ үйленейін десем жақсы қыз таба алмай жүрмін.

Менің осы сөзімді естіген достарым «айналаңа қарасайшы не көп қыз көп қой, соның бірін ала салмайсың ба?» деп айтады. Әрине, оған келісемін. Қазақтың керемет қыздары өте көп. Бірақ, әттең-ай... деген өкініш те жоқ емес. Ал, ата-анам болса «жалғыздық тек Құдайға ғана жарасқан. Қартайған шағымызда сенің балаңның маңдайынан иіскеп кетейік. Бір шүйкебасты алып келсейші» деп құлақ етімді жейді.