- Сонда көлікпен келген кім болды екен , сенен басқаны тапқан ба ?- дегеніме « жоғә» деген Сако досым ақтала бастады .
Сонымен , аңдып біраз тұрдым . Күздің соңы ғой мектептен келем дегенше күн көлеңке тартып қалатын . Оның үстіне суық желің тағы бар . Бүкшеңдей бұғып біршама отырдым . Әлгі еркекті бір қап ұнды түсіріп құрғақ жерге қойып беріп көлігін от алдырғанда ғана анық таныдым . Бұрындары ауылдарда ауылсовет деген болатын . Мына кісі біздің сол ауылсовет . Жас шамасы елуді еңсерген еркек . Қос самайын қырау шалсада өзі келісті кісі . Атың құрмағырдың аты кім , Оралхан еді . Қызғаныш деген қызыл итім ішімді тырнап үре бастады . Артқа берген көлігі жолға жеткенше мен жеңешеме жетіп шашынан ұстап сүйреп үйге кіргіздім .
- Мына кісі неғып жүр ?- деймін .
- Жіберші шашымды сосын айтамын - дейді .
- Айтасың ба, жоқ па ?- деп кеңірдегінен ала түстім . Ол жалына бастады .
- Ұрмашы мені өтініш . Үйдің нанын сағындым қашанғы сенің үйіңнен жей берейін . Ұн алғанмын жеткізіп тастайын — деді .Мақұл дедім . Үлкен кісі ғой әкем қатарлы -дейді . Менен сөз қалған ба ?
- Братишкаң қатарлыменде перісіп жүрсің ғой , әкең қатарлы не тұрады саған деп шап еттім . Мұның соңы белгілі . Ұр , теп шаштан тарт , шапалақ , сарт - сұрт . Жербауырлап жатып еңіреп берді . Енді қайтып сол кісінің көлігіне отырсам өлтіре сал мені деп уәде берді . Сонда ғана жырмақ жыным басылды . Бірақ әдемі жеңешемнің әлгі еркектің құшағында тулап жатқаны көз алдымнан біразға дейін кетпей қойды . Қысқасы сол күні секіссіз қалғанымды сездім . Өйткені мынандай таяқтан соң қайтіп құшақтап сүйемін оны . Ұнжырғам түсіп үйге келдім . Әшейінде күлімдеп шығатын мамамның қабағы бүгін қатулы көрінді .
- Шәй тамағың пісіп қалды . Жеп алып екеуміз сөйлеспесек болмайды - деді . Иман зәрем тас төбеме шығып қорқып кеттім . Не айтпақ сонда деген мың сұрақ болсада бастысы бір сұрақ болды . Құрсын мына келіншекпен әмпей - жәмпейің барма десе, не деймін . Міне осы ең қиын сұрақ . Осыдан соң ас батама , шәйді де, тамақты да шұқып - шұқып қойдым . Мамам әңгімесін бастады .
- Анау Есейдің қаладан алған келіні бар ғой аты кім еді соның .
- Ия , ия айтаберіңіз мам .
- Айтқанда сол келін ұлын алып бір түнде жоғалып кетіпті . Өзі туған ұлды . Ол аздай Есейдің үйінде не бар бәрін жымқырған . Қолға ілетіннің бәрін алған . Алтын күміс пен ақшаның да бәрін . Сөйтіпті де қалада жігітім бар мені іздемеңдер деп бір жігіттің көлігіне отырып тайып тұрыпты . Міне балам көрдің бе , қазіргі қаланың қыздары қандай . Сенде ержеттің жігіт боп қалдың . Есің болса қаланың қызына жолама балам . Маған анау Зылиханың қызын әкеп берсең болды дейді . «Үффф » деп сонда ғана жүрегім орнына түскендей болды .
- Қыз деген проблема емес қой мам — деп алдап бақтым . Құдай - ау, мектепті енді бітіретін баласына қатын іздеп жүргенін қарашы . Рас қой қатын алу деген проблема болып па, бірақ менің мұңым басқада ғой . Менің мұңым қатарым емес , теңім емес мына татар келіншекте . Алайда тап сол кезде мен басқа қызды ойлап көрген емеспін . Тіпті миыма да кіріп шықпайтын . Сондай ессіз болдым ғой , балалығым шығар құрдай жорғалап қалпақтай ұштым . Тек осы келіншек болса болды басқасының керегі жоқ дейтінмін . Бірақ бұл өмірде ойлағаныңның бәрі бола бермейді екен, кейінгі өмірім мүлдем басқаша өрбіді .
Қысқасы сол күні тамақ шәйімді ішіп көшеге шығып бір екі сағатта қайта оралдым . Содан өз бөлмеме кіріп жеңешеме ымдап әлекпін . Оным жарықты өшіріп - қосу болатын . Бір рет , екі , үш , бес , он рет қосып өшірдім . Ал жеңешемнен хабар жоқ . Терезесі тастүнек қараңғы . Не боп қалды екен , ауырып қалдыма екен ? Құдай - ай қайдан ғана ұрдым екен . Енді қалай барамын , есіктен шығар жерде мамам отыр . Ол кісінің кешкі астан соң бір - екі сағат теледидар қарайтыны бар . Менің болса даладан кіріп шешінгенім осы . Киініп қайта шықсам қайда барасың деп сұраса не айтамын ? Басым қатып кетті бірақ жеңешемді қатты көргім кеп тұр . Бір кезде магнитофонды қостым да терезеден зып бердім . Есігі ашық жатыр іштен ілінбеген . Жүгіріп жатын бөлмеге бардым . Ойбай көзім шықсын менің . Сұлық түсіп жатқан жеңешемді көрдім . Тұла бойының сау жері қалмапты . Абырой болғанда бет - аузы аман . Қалған жерінің бәрі қап - қара дақ . Не істеп қойдым мен бейбақ .
- Кешіріңізші мені деп жалына бастадым . Сол сәтте сенді ұмытып сізге көштім . Әлсін - әлсін жөтеліп жатыр . Басын көтеріп аузына су тостым .
- Басымнан ұстамашы жаным - дейді ыңырсып . Үйй жаным менің . Өзі өлейіндеп жатыр сонда да « жаным» дейді маған . Сөйтсем бағана мен шашынан қатты ұстаппын . Тас төбесі ісіп кетіпті . Тебе беріппін денесі көгеріп кетіпті . Енді өн бойын ала - алмай жатыр . Басын әрең көтерді . Е, Алла ! Осыншама жауыз екенмін ғой не істеп қойдым өзі .
- Кешір, жеңеше кешір . Енді қол көтерсем адам болмай кетейін деп қайта - қайта жалындым . Ернінен шөпілдетіп сүйіп алып шашынан иіскедім . Құшағыма тығыла түскенле құлыншағым ойнақтап шыға келді . Тыныш жат жүгірмек пайдасы жоқ деп ұрсып бердім . Ерніме ернін тигізіп құлағыма сыбырлай бастады .
- Енді мені ұрмашы жаным , аяшы мені . Енді маған сенсіз өмір жоқ — дейді . Көзінің жасын сүртіп жалына бастадым .
- Е Алла жеңешемді аман қалдыршы - деп жыладым . Менің де көзімнің жасы төгіліп кетті . Төгілген жасымды жеңешем сүйіп жатты . Осы кезде біздің бөлмеге жарық түскендей болды . Демек менің бөлмемнің біреу жарығын қосты . Кім болуы мүмкін , әрине ол менің мамам . Терезеден көз жүгірткені анық . Ол жерде менің аймантай боп аяқ ізім жатыр . Шығып қараса осы жерге дөп басып келмек .
- Хош бол, жаным !- дедім . Егер мүмкіндігім болса бүгін тағы да келемін деп үйге зып бердім . Қорғаннан сығалап ішке көз жүгірттім . Мамам көрінбеді . Жүгіріп тереземе жетіп ішке қарғыдым . Ойбай құрсын . Мамамның қасына топ ете қалдым .
- Әй неғып жүрсің сен ?- деді .
- Далаға шығып едім ғой, мам - деп айта салдым .
- Туалет мына жақта ғой балам — деді . Бірақ онан әрі ештеңе айтпады . Тереземнен сыртқа үңілді де жауып беріп өзі жөніне кетті . Қап құрғыр ай , құдай сақтап қалды . Білмеген болса болды , құтылдым деп ойладым . Сонан болар қуанышым қойныма сыймай жүрді . Өйткені үш - төрт күнде жеңешемнің беті бері қарады . Оның соңы белгілі , күнде қып - қызыл қырғын төсек .
- Сенің көркіңе тоймайспын сірә - деймін . Тоймайтындай бар ғой енді .
- Менде тоймаймын - дейді жеңешем құшағыма тығыла түсіп . Тәтті еріндер жабысып ыстық құшақтар қабысып қалды . Енді бұл маған барын салып бақты .
- Көзіңді жұмшы жаным - дейді . Тапа - тал түсте тасқып жұмып жатырмын .
- Байлаймын - деді .
- Өзің біл жаным - дедім . Көзімді жұқа орамалмен байлап тастады . Ал енді емін - еркін жата ғой жаным - деді .
Жатырмын !
Ернімнен сүйіп бастаған жеңешем төмен қарай кете барды . Тілімен сызып кеп тамағыма жетті . Онан кеуде тұсымды кезек - кезек сүйген болды . Ұнап барады ғой құрғыр өртенуге аз қалдым . Жоооқ , менің жеңешем онымен де тоқтамады .
- Жат жаным , қозғалмай жатшы деп кіндік тұсыма жетті . Оның ішін тілінің ұшымен түйреп өтті . Неткен керемет сезім бұл дегенімше болмады ә бәлем деп құлынның басына қол салды . Сонда ғана көзңмдегіні шешіп лақтырдым . Ойбай мынаның есі ауысқан ба ? Аузын ашып ,аш түлкілерше құлыныма ұмтылып келеді . Абырой болғанда басынан тартып үлгірдім .
- Жатшы жат , еркіме қойшы мені - деді .
- Қуасың бағ сен ?- деймін жекіп .
- Ақымақ болмаш, жаным ұнайды бұл саған -деді .
- Е қумашы . Емшегіңнің ұшынан тістеп алсам саған ұнай ма сол ?- деймін .
- Ну ,жәйімен - жәйәмен тістесең әрине ұнайды маған — деді .
- Қойшы жаным , жіберші құлынның басын маған олай ұнамайды деп шорт кестім . Сыңғырлап кеп күліп алған жеңешем қарғып үстіме шықты . Сонан соң күнделікті ырғаққа салып әрі - бері шайқала бастады .
О , міне ғажап !
Мынауың ұнағанда қандай осы жолдан таймашы жаным , шөпілдетіп сүйе берші мені . Алайда сыртқы есіктің ашылғандағы шиқылы екеумізді екі бөлмеге тығылуға мәжбүр етті ...
Жалғасы бар...
