Баламызды бағатын «нянька» келіншек көңілдесіме айналады деген – үш ұйықтасам да түсіме кірмейтін еді. Бірақ солай болды.

Мен — жасым келген еркекпін. Бірінші әйеліммен дәм-тұзым жараспай, екінші рет үйлендім. Әйелім жуас, біртоға адам. Қақ-соғы жоқ, тыныш. Арада жыл өтпей кішкентайымыз дүниеге келді. Мен жұмыста. Әйелім бала бағып, бір жарым жыл үйде отырды. Әлі де отыра беруге болар еді, бірақ қазіргі қиын заман қойсын ба? Ақша керек. Күнкөріс керек. Менің айына бір рет алатын айлығым қай жыртықты жамасын? Ақыры әйелім де жұмысқа шығатын болып шешті.


Өмірде адам басына не келіп-кетпес? Кейде шыңға шығасың, кейде етекке құлдилайсың. Бірде сен – өзгелер үшін күнсің, ал кейде берерің таусылады, құмыраң бос қалғанын сезесің. Кейде сөзің мен ісің қабысып жатады.

Ал кейде – бір қателіктің үстіне екіншісін жамап аласың. Кейде – шектен шыға өзімшілсің, біраздан соң – иіліп жастық, жайылып төсек боп құрдай жорғалайсың. Әр адамның синусоиды әр түрлі – амплитудасы ойнамалы.

Көрші Викторды жақсы білемін. Жасы жетпіске таяп қалса да қырықтағы жігіттей қутыңдап жүргені.

 Жас кезінде спортпен айнылысқан шығар деп ойлап қоятынмын. Сөйтсем, басқа екен.

Оны өзі айтты. Бірде жексені күні далада темекі тартып тұр едім, «Сосед, жүр кішкене ұрттайық», деп жабыса кеткен. Жалпы, екеуіміз жаман араласпаймыз. Мейрам кездерінде біріміздің үйімізге біріміз кіріп, құттықтап жататын әдетіміз бар. Виктордың ара-тұра ұрттап алатыны бар. Өлмелі кемпірі бар. Үнемі төсек тартып, ауырып жатады. Бірақ оны ойлап жүрген Виктор жоқ. Қашан көрсең де көлігін мініп, темекісін будақтатып бір жаққа кетіп бара жатады. Үнемі көңілді. Соған қарап, «ұпайы түгел-ау бұл иттің» деп ойлап қоямын.

  •  Менің мəселем күйеуім. Маған дейін ол 5 ж бұрын ажырасып кеткен болатын. Бірінші əйелді үй іші жəне өзі тек жамандаумен болды, əйелі дұрыс болмаған соң ажырасқан шығар деп ойладым. Жақсы еркектен əйел кетпейді деген сөз рас сияқты.

Біз үйленген соң 1 айдан соң өнерін шығара бастады, кемсіту, ар-намыска тиетін сөздер айту, қарсы сөз айтсам ұрып өлтірем деп шығады. Негізі мен өзім сабырлы адаммын, соның өзінде шыдай алмай кетем, жағынды сындырып салбыратып жіберем, шешең оңбаған,əкең жынды, бауырларың ақша десе өлген, сендердің отбасыларың біртүрлі, деген сөздер көп айтылатын, одан қалса, қарғайды.

Құрметті редакция, қолымнан мақала жазу келе қоймас. Бірақ, кей кейде жүректегі асыл сезім маздап, бойымды сағыныш кернегенде өлең жазғым кеп қолыма қалам алам. Дегенмен мен ақын емеспін, ойымдағыдай жыр туа қоймайды.

 Сонымен, мен бала кезде тұйық болып өстім. Алматы облысы, Ұйғыр ауданындағы қазақ орта мектебін бітірдім. Аты айтып тұрғандай, біздің ауылда ұйғырлар көп болды. Бір бірімен етене араласып, тығыз қарым қатынасқа түскен екі ұлт ешқашан шәй десіп көрмеді. Мектебіміз қазақ тілді болғандықтан ұйғыр балалары қазақша оқи беретін.