Басты бет

Мейірімді болу өз қолымызда

Подробности: Категория: Ғибратты әңгімелер; Опубликовано: 23 апреля 2018

ҚЫСҚА ӘҢГІМЕЛЕР
• Таңертең үйге келе жатсам, кіреберісте жазу ілініпті: «Құрметті, көршілер! Бүгін шамамен 9.20 үйге кіретін есіктің маңында 120 сом жоғалды. Тапқан адам 76 пәтердегі жалғызбасты анаға апарып бере салыңыздаршы! Зейнетақысы – 15 мың ғана екен». Әмиянымды ашып 120 сомды ыңғайлап қолыма алып, әлгі пәтерге барып, қоңырауын бастым. Ақша ұстаған қолымды соза беріп едім, есік ашқан кісі бас салып құшақтай алды. Сасып қалдым. Бірдеңелерді айтып, көзінің жасын сүртіп жатыр. Не болғанын түсінбей қалдым. «Ұн әкелуге шығып едім. Келгенде қалтамнан кілтімді алдым, сол кезде түсіріп алған шығармын». Бірақ! Ақшаны алмады. Бүгіндікке оның ақшасын тапқан алтыншы адам екенмін! Адамдар! Мен сендерді жақсы көрем!

Əжемнің өсиеттері

Подробности: Категория: Ғибратты әңгімелер; Опубликовано: 19 апреля 2018

"Кісілігі болмаған адамға сөз зая" деген-ді əжем бес жасымнан айтып келеді. Кісілік - көңіл кілті. Адамның кісілігі - жылы жүзділігі мен адамды жылы шыраймен қабылдауынан басталмақ. Жүзі жылы жаннан көңіл хош болып, арқа-жарқа сұхбат құрасыз. Адамның жүзі - жанарға сəлем айтса, көңіл қақпасы көп күттірмей ашылады. Дəл адамдар сияқты. Мəуланаға бірде Балқан тауын асып, кəсіп іздеп келген жігіт бір сауал қойыпты. "Жүзінен нұр шашып жүретін жан мен ызғар шашып жүретін жанның айырмасы қандай" деген.

Тапқан ақшамның жартысын сізге берем

Подробности: Категория: Ғибратты әңгімелер; Опубликовано: 02 апреля 2018

Базарда арбакештік жұмыс қылатын бір ағамыз осы хикаясын баяндады:
" Бір күні алдыма бір жігіт келіп:- Аға, арбаңызды екі сағатқа беріп тұрыңызшы өтініш, - деді. Көрінісінен жақсы киінген, кедей кісіге ұқсамас еді. Мені мазақ етіп тұрма десем, қолыма жүргізуші куəлігі мен көлігінің кілтін ұстатып, былай деді:
- Аға, менің қазір қалтамда ақшам жоқ, екі сағат істеп, арбаңызды қайтарамын. Тапқан ақшамның жартысын сізге беремін,- деді. Мен: - жарайды,- деп, арбамды бердім...

Ақылды етікші

Подробности: Категория: Ғибратты әңгімелер; Опубликовано: 29 марта 2018

Бұрынғы өткен заманда бір патша болған екен. Оның әрбір тәртібін халқы екі етпей уақытымен орындап тұрады екен. Бір күні бұл патша: «Менің әрқашан халық пайдасына еткен әмірім орнына нақпа-нақ келіп тұрады және халқым да мені жақсы көреді. Сондықтан да мен олардың пайдасын ойлаймын. Енді мен осы халқыма зиянды бір әмір таратайын. Халқым тыңдап, орнына келтірер ме екен? Жоқ, келтірмес пе екен?» - деп ойлап уәзірлеріне:
- Халыққа тегіс хабарландырыңдар: «Ешкім басына пайда қылмасын!» - деп, әмір қылады. Бұдан соң уәзірлер бұл әмірді халыққа естіртіп болып, патшаға: