Сырласу

Подробности: Категория: Сырласу; Опубликовано: 04 ноября 2018

Мен сутдент кезімде Сәуле атты қызбен жақсы дос болдым. Екеуміз жатақхананың бір бөлмесінде тұрдық, бір нанды бөліп жедік дегендей.Мен Ақтөбе қаласында туып-өстім. Ал құрбым Орал қаласынан Алматыға жоғары оқу орнына түсуге келген екен. Екеуміз жатақхана кезегінде тұрғанда танысып, жақсы дос болып кеттік, бірге тұруға келістік. Қыздар институтына педагог мамандығын алу үшін арман қуып келген жастармыз ғой. Оқуға түскенімізге қуанып, өзімізді бақытты сезініп жүрдік.

Подробности: Категория: Сырласу; Опубликовано: 01 ноября 2018

Сәлем «Сырласу» ! Бұрын хат жазып көрмегем. Менің де сыр бөліскім келеді. Жасым 20- да,тұрмыс құрғаныма бір жылдан асты. Аллаға шүкір ұлым бар.Ата –енеден бөлек тұрамыз.Келіспеушілік күйеуіммен арамызда.Жолдасым қатты өзгерген, сол қинайды.Ашуланшақ, айқайшы, өтірік айтатыны бар.Квартирадан квартираға қаңғып жүрген жайымыз бар.

Подробности: Категория: Сырласу; Опубликовано: 31 октября 2018

Қазір мен күйеуіммен ажырасқым келеді, бірақ ол еш келісімін берер емес. Бұл жайлы ешкімге тіс жарып айта алмаймын. Өйткені балаларымның болашағына алаңдаймын. Тағы бір жағынан оларды жиркенішті әдеті бар әкесінен ажыратып алғым келеді. Бірақ оған шамам жетпей, шарасыз күйде жүрмін...

Оның «қылмысын» біліп қойып, бір шаңырақ астында өмір сүріп жатқаныма алтыншы жыл айналып барады. Бұл жылдар маған қаншалықты ауыр болғанын бір сөзбен айтып жеткізе алмаймын. Бойды бір үрей билеп алған. Оның бетіне түкіргенім бар, ол не болса, ол болсын. Ал балаларым...

Подробности: Категория: Сырласу; Опубликовано: 30 октября 2018

Ол кезде біз бала едік. Түсінуге болатын нәрселерді түсінуге тырыспадық па, әлде өмірдің өзі солай болды ма екен, әйтеуір көп жағдайды сол қалпында қабылдай салатынбыз. Ол уақытта мұғалімнің оқушыға ғашық болуы тосын оқиға саналушы еді ғой. Дүйім ауылды селт еткізген ескі әңгімені сіздерге жолдап отырмын.

Подробности: Категория: Сырласу; Опубликовано: 30 октября 2018

Сәлеметсіздер ме?Аты –жөнімді көрсетпей беріңіздерші.Өмірімнен үзінді айтайын әкем туралы.Біз кішкентаймыздан ұрыс- жанжалдың арасында өстік.

Әкеміз көп ішетін, ішкен сайын анама қол көтеретін.Ертесіне түк болмағандай жүре беретін.Анамыз біз үшін,балаларым әкесіз өспесін деп бәріне шыдап келді.Жан анашым біз үшін не көрмеді десеңізші.

Жарайды көп нәрсе біз кішкентай кезімізде болды.Адам балалары есейе келе, ақыл тоқтатып оң-солына қараушы еді ғой,олай болмады.