Ішімдегі сырыммен бөліссем деймін. Мен 25 жасымда 1жасар баламмен жесір қалдым. Балам өте аурушаң болды. Айлап ауруханада жатып журдік.

"Əйелдін қырық жаны бар" деген ғой тынымсыз жұмыс істедім. Талай күндер таң атқанша Алладан жалбарынып, балам ауырғанша мен ауырайын деп жылап таңды талай атырған едім. Қаратпаған жерім жоқ, құдайға шүкір балам қазір 7 жаста. Ауруынан құлан таза айығып кетті. Жүгіріп жүріп жұмыс істеп Астанадан шағын бөлме сатып алдым. Сөйтіп араға 5 жыл салып екінші рет тұрмыс құрдым.

38 жастағы Лилия екі рет тұрмысқа шыққан. Екеуінен де әйел бақытын сезіне алмаған ол, енді үшінші рет отбасын құруға сескеніп қалғанын айтады деп жазады NUR.KZ.

Лилияның айтуынша, ол жас кезінде сұлу болған. Алайда, махаббаттан еш жолы болмапты. 18 жасында кездескен жігіті оның жүкті екенін білген соң тастап кеткен.

Сәлеметсіздер ме, анонимді  беріңіздерші. Маған шынайы жауап  беріп, дұрыс  жауап жазсаңыздар екен. Айтайын дегенім, бір жігітпен ВК әлеуметтік желісі арқылы таныстым, сөйлесіп, кейін  кездестік. Кездескенде ойымда ештеңе жоқ, сөзі  дұрыс болған соң кішкене болса да сезім пайда болған.Алғаш кездескенде жүрегім шым ете қалды.Өмірлік серігімді тапқандай күй кештім.Ол да қолымды ұстап,бетімнен сүйді.Ұзақ уақыт  әлеуметтік желіде сөйлесіп жүрген соң бауыр басып қалады екенсің.Көрген кезде ешқандай жатырқау болған жоқ. Қалай сезіндім, солай қабылдадым. Жүрегіммен қабылдап қойыппын.Бәріне шынайы қарап,сезімімді  ашып жақсы көріппін.Ойлаған едім, ол да мені сүйеді , сонша уақыттан бері бекер сөйлесіп жүрміз бе деп.Тіпті тұрмысқа шығуды ойлап қойғанмын.

Мен сутдент кезімде Сәуле атты қызбен жақсы дос болдым. Екеуміз жатақхананың бір бөлмесінде тұрдық, бір нанды бөліп жедік дегендей.Мен Ақтөбе қаласында туып-өстім. Ал құрбым Орал қаласынан Алматыға жоғары оқу орнына түсуге келген екен. Екеуміз жатақхана кезегінде тұрғанда танысып, жақсы дос болып кеттік, бірге тұруға келістік. Қыздар институтына педагог мамандығын алу үшін арман қуып келген жастармыз ғой. Оқуға түскенімізге қуанып, өзімізді бақытты сезініп жүрдік.

Сәлем «Сырласу» ! Бұрын хат жазып көрмегем. Менің де сыр бөліскім келеді. Жасым 20- да,тұрмыс құрғаныма бір жылдан асты. Аллаға шүкір ұлым бар.Ата –енеден бөлек тұрамыз.Келіспеушілік күйеуіммен арамызда.Жолдасым қатты өзгерген, сол қинайды.Ашуланшақ, айқайшы, өтірік айтатыны  бар.Квартирадан квартираға қаңғып жүрген жайымыз бар.