Мәжит екеуміз мектепте бірге оқығанбыз. Ол ерекше сымбатты, көркем жігіт болатын. Домбыра шертіп, ән салғанда өне бойың шымырлай жөнелетін.
 
Әннің сөздеріне өзінше ұйқас қосып, келістіріп жіберетін ақындығы да бар. Ұстаздар бүкіл сынып сағаттарының, кештердің жазу-сызу, суреттерін Мәжиттің мойнына артып қоятын.

 

Махаббат осыншалық опасыз болар ма еді?! Жоқ, жо-жоқ, мөлдір сезімнің еш кінәсі жоқ. Ол – мен ақымақ! Соқыр сезімнің соңынан еремін деп апталдай азаматтың өмірін күл талқан еттім. Маған кешірім жоқ…

 

Нәзира Кегеннің, Салтанат – Қызылорда жақтың қызы болатын. Екеуінің де жасы жиырмаға толмаған кезі.

Алматыға Нәзира технологиялық техникумға, Салтанат ЖенПиге түсуге келген. Бірақ, екеуінің де оқудан жолы болмай, ауылға барғылары келмей, қалған еді үлкен қалада.

 

Жақында күйеуімнің телефонын ақтарып отырып сұмдық видео көрдім. Қаншама рет көзіме шөп салды, бірақ осынша озбырлық пен сатқындықты күтпеген едім…

 

Мен – таксопаркте диспетчермін. Рация арқылы жүргізушілерге түрлі нұсқаулар мен тапсырыстар беріп тұрамын.