Жеткер Жүсіп

"Сезіммен" алысып,"Ақ шағалаға" сыр айтып,"Қасқабас қасқалдаққа" мұң шағып,"Тарт алдыға арман кемем" деген өлеңінде "Жалғанды жалған десем,қашпай ма арман менен?!" деп өзі айтпақшы  ауруға бой алдырмай әлі -ақ бәрін жеңіп ортамызға оралады деген сеніммен,Жеткер Жүсіптің бірнеше өлеңдерін жариялап отырмыз.

Кім ұққан ғашық жайын,
О менің, асыл Айым?
Зарығып кездескенде,
Кеудеңе асылайын

Сағынған сезімдерім,
Таусылған төзімдерім.
Ұйқымды түнге ұрлатып,
Уайым сұрқымды алып,
Сені ойлап көз ілмедім,
Кімге айтып,кімге барам,

Жанымның күйзелгенін?
Жүректің езілгенін.
Жанардан тамшы болып,
Моншақтар үзілгенін?!
Өмірді көркем еткен,
Үмітті желкен еткем.

Ерітіп еркелеткен,
Ып-ыстық сезімдерден.
Мен сонда сені іздедім.....
Шырмалып,тұсалдым ба,
Ай ару, ұшар шыңда.

Арманым болмас еді-ау,
Тұншықсам құшағыңда.
Қызыл шоқ,өрттен кеуде,
Алаулап сен деп күнде.

Дүние таңғажайып,
Шаңырақ шуақ шашқан.
Қайғы мұң тұра қашқан.
Мінезім аласұрған,

Сабырға құлақ асқан.
Жадырап сен келгенде!
Аяулы асыл Айым,
Арбалған асау күшті,

Қай жерге жасырайын?!
Жанымды жалын еткен,
Жүрекке нәрін еккен
Аңсадым сені көптен

Сыбырлап сезім көктен
Сағыныш нұрын төккен!
Алысқан ағындармен
Ақ айдын шалқып берсін,

Көлдер де өлі көптен.
Жібісін ерін кепкен,
Не деген керемет ең-

Өмір неткен!
Тағдырымды,
Өзіңмен көңілді еткен!!!!

АҚ ШАҒАЛА

Бақ құсы бұйырмапты басқа маған,

Сол шығар,артық көрем басқалардан?!