Нағашыбек Қапалбек

жазушы

– Мен түрмеде көп отырған жанмын ғой. Біреулер ізімнен қалмай аңдып, тың тыңдап тұрғандай ішімде ылғи үрей жүреді, – деп ол жан-жағына сақтана қарап, кафе ішін шолып өтті.

 

Қуандық Түменбай

Міне, бүгін екінші рет ерлі-зайыптылардың төсек сықырына куә боп жатырмын. Ерлі-зайыпты дегенде, туған қайын атам мен қайын енем ғой.

 

Мирас Мұқаш

Ұйқыдан оянсам, жанымда әжем жоқ екен. Таң алакеуімнен тұрып, үйдегі ала сиырды сауып болған соң табынға қосуға әкететін үлкен шешеммен бірге оянбақ болып, білезігінен мықтап ұстап жатамын. Әр түн сайын ұйықтар алдында:

 

Дулат Исабеков

«Япыр-ай, көріспегенімізге он екі жыл болып қалған ба? деп жазыпты, 1963 жылдың июлінде Жүсіптің Сыр бойында тұратын нағашы ағасы Нұртөлеу.

– Осы кезге шейін сен өзгеріп кеткен шығарсың. Бәлкім, бір-бірімізді танымаспыз да. Мен саған ұрысқалы отырған жоқпын, нағашысы туған жиеніне қалай өкпе-наз айтатын болса мен де солай демекпін.

 

Кеңшілік Мырзабеков

Маңайдағы ойдым-ойдым табан – тегіс шалғын, кешірек көктеген қырдың бидайығына орақ бәрінен кеш түседі; қозы-лақ желдесе де солай өреді, қара отқа айызы қанған мал бірауық жұмсақ шөпке тәбеті шапса да солай өреді.