Қара алмас көзді, қасың да керік, Қадалмас саған жан қайда?! «Хамсадан» біздің ғасырға келіп Қалып ең қалай, паң Ләйлә?!

Жүрегім бұлай бүлінбес еді, Кетпес те еді ес-түсім. Хиссадан шыққан күніңде сені Көрдім мен биде кешкісін.

Жарқылдап жүзің, жайнады өңің, Қарасам - қайта жоқ бопсың. Өлеңнен келген Ләйләні менің Өлеңім қалай тоқтатсын?!

Жұматай ЖАҚЫПБАЕВ

***

Глаза как алмазы и брови в разлет, Каждый скажет взглянув "мила". Из "Хамсы" Низами в наш этот век Как попала же ты, Лейла?

Сердце бы никогда не давала пасы, Не терял бы своей головы. В вечер тот,в вечер тот вышла ты из "Киссы" Я увидел на танцах...Увы.

Облик твой луноликий озарился лучом, Ты пришла и пропала опять. Стихотворную Лейлу остановить нет ничем, И мой стих никогда не унять

(Ж.Жакипбаев. Перевод А. Кальжанова)