Ой тамшылары

Қасымда болсаң-дағы, алыстасың,

Қадіріңді білмеген ғаріп-басым.

Көппен бірге жүргесін еленбедің,

Достығымнан кеттің бе жалыққасын.

 

 

Сырғып ағып,өтіп жатыр неше күн,
Тірлігімнің өңі қашып сарынды.
Бар жарықты елемей- ақ кеше түн,
Айдың аппақ сəулесіне малынды.

А. Қалшабекке

«Тынысы бар-ды – інісі бардың!»
Бірісің, Аға - ірісі нардың!
Ұмытсам кейде бағасын ардың,
Үнсіздікпен-ақ ұрысып алдың.

Түлеп ұшқан далада гүл қаптаған,

 Құдiрет деп халқымыз құндақтаған

Қорқыт ата, Ықылас арасында

Мың жыл бойы күй төгiп, үн қатпаған;

Жыламаңдар, мен өмірден өткенде,
Ат шалдырдым өмip деген өткелге.

Көп мақсатты қуып едік көктемде.,

Tipшілікте арманға қол жеткен бе?!