Подробности
Категория: Проза

 

Әңгіме

Нұржан Қуантайұлы

 

- Мына күннің азынауын-ай !.. - деп кірді Советхан өзімен бірге даладан ере келген бір құшақ суықты сау еткізіп босағадан өткізе беріп. Қонышы қайырылған, мұз қатқан сары пимасын бір-біріне қаққыштап жатып, төргі үйден бері қарай сығалаған, жүзінде бұл кім деген әуестік табы бар бес-алты жасар ұлға: ''әй, ұл, қалың қалай-ей, ассалау қайда?" деді көңілді, көтеріңкі үнмен. Қолы сия-сия баланың сонда ғана есіне түссе керек, қолындағы қаламсабын тастай салып, босағадан бері озып, сырт киімін шешіп жатқан, ортадан төмен бойы бар, жалпақ бетті, қоңқақтау мұрынды қара кісіге «салумаликім!» деп қос қолдап сәлем берді.

Подробности
Категория: Проза

 

Ертеректе болған оқиға. Күш-қуаты тасып тұрған журналист, атақты «Saturday Revue» газетінің редакторы Норман Казинс өзін бір сәтте нашар сезініп, қызуы көтеріліп, денесі сырқырап, ауырып қалады.
 
Денсаулығы күрт нашарлап, күн өткен сайын халі мүшкіл бола берді. Мойнын қозғалта алмай, қолын көтере алмай қиналады. Оның дерті – коллагеноз деп аталады екен. Аутоиммунды ауру. Бүкіл организмді шарпып, иммунды жүйе біріктіретін ұлпаларға қарсы шабады екен.

Подробности
Категория: Проза

 

Алаш Кеңшілікұлы -

Әңгіме

Хи- хи- хи,ха- ха-ха. Қашан көрсең таңнан кешке дейін, шағын ауылды басына көтеріп, шаңдатып жүгіріп жүргені... Адамзаттан ібілісті аластаймын! Қызыл қан, қызыл қан ағып келеді, қашыңдар! Жапа тармағай беті ауған жаққа қашып бара жатқаны...

Подробности
Категория: Проза

 

Роза Мұқанова

Көргенімді айтып, бетіңе таба қылсам,
Уақыт – сенің азғаның.
Нақақ айтып күнәға батсам – менің азғаным.
Автор.

Көрмей қалғыр көзіме қаралы төбе көрініп, қалалы үй, қаралы жан, қаралы мақұлық елестейді де тұрады. Жап-жарық жапан түзде қаралы төбе – қараша белгі беріп, денеңді инемен шыбықтағандай түршіктіре түседі.

Подробности
Категория: Проза

 

Әңгіме

Серік Шайман

Бастау бұлағын Сарыарқаның ұсақ шоқыларынан алып, қазіргі астананы қақ жарып өтетін Есіл асып-тасымай салмақты сабырмен ағатын, жағасына жалпайып жазылып кетпей де, арнасы ортайып төмен түспей де, ұдайы су толған шелектей гүмпілдеп тұратын өзен.
 
Ағысы астында, беті қайнаған қазандай бүлкілдеп, ақ толқын ойнап жатады. Сол Есілдің Жарқайыңға қарай бұрылар сағасында мәңгібайдан келе жатқан "Боранкөл" атты қазақ ауылы бар еді. Ертеректе өзімнің жас,кезімде осы ауылдың бір келін түсіру тойында болғаным бар. Той не орыс дәстүрінде, не қазақ дәстүрінде емес, әйтеуір араласып, бытысқан жағдайда өтіп жатқан-ды. Кенет бір адам келді де соның бәрі аяқ астынан өзгеріп сала берді. 
  1. Бір жұтым қымыз
  2. Мен істеген ең алғашқы қылмыс
  3. Үрейлі үш күн
  4. Айсәуле (әңгіме)