Сəлеметсіздер ме, "Сырласу" клубы. Мен өз басымнан өткен нəрсені айтып өтейін. Барар жерім, басар тауы жоқ бейбақпын. Анам ғана бар. Оның өзін біреулер қарап отыр.  Анамның мамандығы  -есепші. 

Сексен сегізінші жылы бір мекемеде жұмыс істеп  жүргенін де есептен  қателесіп, содан істі  болған. Сол күннен ауру. Өзіне-өзі қарай алмайды.  Туған сіңілсінің қолында. Өзіме келер болсам, ішкенім - ірің, жегенім - желім. Күйеуге шыққалы мені бір уайым жеп барады.

Арма, "Сырласу" клубы! Əркімнің тағдыр жазуы əр қилы. Менің айтайын дегенім тіптен бөлек. Келін боламын деп, көңілім бір көтерілмей қойды.

Ана өнегесін көрмеген жанмын. Əйел адам болмаған соң ер адамға тəн қасиеттерім барын жасырмаймын.  Туғаннан əкемнен басқа ешкімді көрмедім. Расымен де, жалғыз əкем  ғана бар.   Жайымды біліп тұрып, келінімді қызымдай көрем деп алып, маған” еркекшора келін “деп ат қойып алды.

(Жетімдер үйінен асырап алған қыздың хаты)

Гүнай Текин

Ойсыз адамдардан көңілім налалы,

Тырнаған сайын олар жарамды.

Ана!  Сізсіз көңілім өмірдің  аязы мен боранына шыдамайды.   Маған сізден асыл адам жоқ. Жұрт сізді көп жабықтырады. Мені сізге жат дейді. Жат емеспін.  Мен жетімдер үйін бақандай 10 жасыма дейін мекен қылдым. Əр күні бұл жерден бір күні ата-анам алып кетеді деп ояндым, көз ілдім.

Ақ жүрекпен тілеген тілек қабыл болады,

ақ қардай арың кір шалмаса.

Айлардың сұлтаны - Рамазан айы келді. Барша мұсылман ораза ұстап  жатыр. Санаулы күндер де аяқталатын оразада бір тілекті жүрегімде тербетіп жүрмін. Тағдыр жолымның бұралаңы көп болса да, тəңірден үміт үзген емеспін. Өмірдің қадірін түсінбей жүрген күндерім үшін өкінем. 

Біреу күлер,біреу күрсінер..

 Біреу сенер, біреу сенбес оқиғам бар. Жетімдер үйінен шыққан соң аш-жалаңаш далада қалғанымды өзім əсте ұмытпаймын. Балалар үйінен шыққан соң көмек сұрар ешкімім болмады. Құдай басқа салмасын, бас  сұғарға баспана таппаған адамның хəлін сөзбен суреттей алмайсың...