Проза

Подробности: Категория: Проза; Опубликовано: 24 августа 2019

Бақтыгүл Ауданова

Әңгіме

Сол күні Нүкетай әдейі кеш оралды. Ел аяғы саябырсыған соң жиені екеуінің басы бақшаның аяқ жағында түйісті.

– Менің ішпейтінімді білесің ғой. Өзің ала бер, – деді Нүкетай бір стақаннан соң. Жанәділ арақта әкесінің құны қалғандай екі шөлмекті де сіміріп салып, тілін шайнап қалды. Нүкетай оны сүйреп апарып төсегіне жатқызды. «Ә, сендер ма?» деді дабырлаған дыбыстан оянып сыртқа шыққан Жанәділдің ағасы ұйқылы-ояу.

– Тағы ішіп алған ба?

– Ия, аздап.

Түн ортасы ауғанша тың тыңдады. Апасының үйінен қыбыр еткен жан шыққан жоқ. Бағана базардан алған әйелдердің қара шұлығына асықпай отырып ойық салды. Әнеукүнгі қарақшылардан аумай қалғанын сезді. Қолына күрегін алып, апасының үйін бетке алды.

Подробности: Категория: Проза; Опубликовано: 23 августа 2019

Бақтыгүл Ауданова

Әңгіме

КВОТА

Көк пакетті қатты қысып ұстаған Сәрсен қарт банктің есігінен шыға жан-жағына көз тастап, баласын іздей бастады. Көк қасқасы анау қатар тізілген көліктердің шетінде тұр екен, өзі де сірә, соның ішінде отырған болар. Сәрсен шал тура көлікке тартты. Жүрегі өрекпіп жан-жағына қарап қояды. Оңай деймісің, қолында бір пакет ақша. Бір миллионнан аса теңге. Көптен күткен квотасын алғаны жаңа.

Баласы күтіп-ақ отыр екен. Әкесі отырғаннан ескі жигули «гүж-ж» етіп бір-екі ышқынды да, жүріп кетті.

– Әке, ақшаны не істейміз? – деді жолай шыдамсыздана.

Подробности: Категория: Проза; Опубликовано: 22 августа 2019

Бақтыгүл Ауданова

Әңгіме

- Қайтпай ма? Малды не қылады десейші, жанының амандығын ойламай ма?..

Анам баяғысынша шұбырта сөйлей жөнелді.

- Аға, оларды өлтіріп, өртеп кетіпті...

- Қалайша? Кім?

- Білмеймін, ауғандар ма, тәжіктер ме...

Ағам іштей күбірлеп бетін сипады.

- Ойбү-үй, жазған-ау, төрт баламен қызым енді қайтеді-і-і-ай... Әкем келеді деп күтіп жүрген шырақтарым-ау...

Анам дауыстап жоқтай жөнелді. Оған жеңгем басу айтып жатыр. Ағам екеуміз сыртқа шықтық.

- Қайтіп? Сен қалай аман қалып жүрсің?

Подробности: Категория: Проза; Опубликовано: 21 августа 2019

Бақтыгүл Ауданова

Әңгіме

- Жоқ, олай ете алмаймын. Онда менен күдіктенуі мүмкін.

- Ол жағы да бар. Бәлесінен аулақ, алмай-ақ қой. Иесіне бұйырмаған ақша бізге опа берер дейсің бе? Құдай жолымызды оңғарсын.

Шынар түйіншегін көтеріп алдыма түсті. Екі күн жүріп Қорғантөбеге жеттік. Ақшамыз да азая бастады.

- Қаладағы орталық қонақүйге барыңдар, - деп кеңес берді шопыр жігіт. – қазір ол жерді босқындар паналаған. Ақшаларың болса тамақ та бар. Ол жерден қазақ ағайындарды да көргенмін. Мүмкін туыстарың шығар.