Топанбай Мейірхан Мейрамбекұлы – жас ақын, аудармашы. 1994 жылы Оңтүстік Қазақстан облысында дүниеге келген. Республикалық «Шарапат» шығармашыл жастар байқауының бас жүлдегері. Туғалы көз жанарының нашар көруі, сал дерті сияқты ауруларына, жүректегі ақауы да  денсаулығына біраз зардабын тигізіп отыр. 

Шығармаларын зағип әліппесімен жазатын ол, негізі түрік тілінде жазып, қазақшаға  аударады. Жігері мықты  жастың  аударма саласындағы еңбегі халықтар арасындағы қарым- қатынасты нығайтуға азды -көпті үлес қосып жүр. Тағдырына ешқашан шағынып мұң шертпейтін жас, біреудің мүсіркегенін ұната бермейді.Жаны таза,уәдесіне берік.Өзім дегенге өзегін жұлып беруге бар.Мейірханға ертеңгі туған күнімен құттықтап, тау суындай таза көңіліңді ешқашан кір шалмасын деп, шығармашылығын одан әрі дамыта беруіне тілектеспіз !

kz.el24.kz 

Нəзмия Карадениз
Аудармамды Ислам Джолбасхановқа арнадым

Інім! 
Пайда мен атақ мұрат болған заманда, 
зəру көңіл, зəру жүрек жаны жомарт адамға.  
Інім!
Мақсат-мұратын ізгілікке құра алмаған адамдар қарақан басы үшін ғана тірлік кешеді. 
Өмірде ізгілікті жұрт көрсе деп жасайтын жандарды көп кезіктіреміз. Олардың жақсылығынан жан қуат таппайды.  Жан қуат таппайтын жақсылықтан не қайыр бар?! Қоғамға өзін жарнамалап, пайда қуып, біреуге жағынсам деген ішкі есепке жүгінген адамның жақсылығын көрмек тұрмақ,  қасында тұру да  бір  үлкен азап. 

 

Әуелі Құран оқушы адамды алып келіп, оған өзгелерден артықша берілген қабілетті көрсетіп, соған сай не жасағаны жайында сұрайды. Ол: «Мен Құран оқып, оны басқаға үйреттім», – дейді.

Әңгіме

Бақтыгүл  Ауданова

 Көк пакетті қатты қысып ұстаған Сәрсен қарт банктің есігінен шыға жан-жағына көз тастап, баласын іздей бастады. Көк қасқасы анау қатар тізілген көліктердің шетінде тұр екен, өзі де сірә, соның ішінде отырған болар.

Сәрсен шал тура көлікке тартты. Жүрегі өрекпіп жан-жағына қарап қояды. Оңай деймісің, қолында бір пакет ақша. Бір миллионнан аса теңге. Көптен күткен квотасын алғаны жаңа.

Бақтыгүл Ауданова

(Хикаят)

Мәңгі құмда қалғандар

Асанбайды Садықбек көлігімен аудан орталығына әкелді де автобусқа салып жіберді. Туып өскен ауылы «Қойлыққа» екі күнде жетті. Бұрынғыдан да тозып кетіпті. Әктелмеген дуалдардың көленкесінде ойнап жүрген балалар бұған таңырқай қарайды. Өзі тұрған көшеге бұрылды. Өз үйін көрді де жүрегі шымырлап кетті.

Үйінің есік терезелері жоқ, есекқора болып кеткендей. Көше бойлап жүре берді. Бейтаныс қонақтың кім екенін білгісі келгендей адамдар үйлерінен шығып тесіле қарайды. Әбірей болғанда қара көзілдірікті мұны ешкім танымаған сынайлы. Бұл көбісін танып келеді. Анау есек арбамен шөп алып келе жатқан Йулдаш ақсақал. Әлі тірі екен.