Күнде жұмысқа баратын жолымда мүгедек жанға арналған арбаға таңылған бір бойжеткен пайда болды. Иә, пайда болды дегенім қызық естілер, алайда осы сөз осы араға жарасатын сияқты. Себебі, қанша жылдан бері бұл көшемен жүріп келемін, мынадай өңді, сыпайы қыз бала көзіме шалынған емес. Өзінің ұлты да басқа екені байқалады, әдемі жүзі, қалың қиғаш қасы, дөңгеленген қара көзі әзірбайжан, гүржі немесе шешен халқының қызы екенінен хабар салғандай. Басына орамал тартқан, киімі мұсылманша, арбада отыр демесеңіз, бойы сұңғақ, сымбатты ару мүсіні мінсіз жаралғандай...

Әдеттегідей түн қараңғылығы түрілмей орнынан тұрып, елең-алаңда әуежайға жеткен. Тіркеуден өтіп, күту залына келгенде таң енді ғана сібірлеп ата бастап еді. Өмірі азаматтарша ат үстінде өтіп келе жатқан Айсәуле мұндай тағдырға көндіккелі қашан…

Ұшаққа кіріп келе жатып, оң жақ екінші қатардағы орамалды егделеу әйелге көзі түскен. Таныс жүз көзіне жылыұшырағандай болды. Мынау Күнзила апа емес пе?! Амандаспаққа ұмсына беріп, әйелдің үстіндегі қара көйлекке көзі түскенде, жүрегіне кенет шаншу қадалғандай кілт тоқтады. Жадында жаңғырып, санасын тіліп өткен шар еткен дауыс еді шаншудай қадалған: «Ол менің анам емес!».

әңгіме

Есей Жеңісұлы

Танысу бұрышынан «Алматы» деген сілтемені тауып алды. «Я — парень», «Я ищу девушку», «В возрасте — от 18 до...»

— Өзіммен жастыларға дейін іздейін, үлкендерді қайтемін? — деп тез ойланды да, «до __» деген түйменің тұсына 22 санын енгізе қойды.

Балғабек Қыдырбекұлы

Әңгіме

Гүлжан үйден жұмысқа кеткелі жатып терезеден далаға көз тастап еді, күн қабағын түйіп, қоңырқай тартып тұр екен. Кәдімгі қоңыр күз болыпты. Көшелердегілердің көбісі-ақ күздік пальто киіп алыпты. Гүлжан көктемнен бері киілмей тұрған ор жерінде бұдырмағы бар қара пальтосын алып, қағып-сілкіп киіп, далаға беттеді.

( новелла)

Сұлухан Мыңбаева

Біздің үйдің отағасы томаға-тұйық,әңгімеге жоқ адам.Табиғаты қаталдау,сұстылы. Көршілерім, үйде жолдасың жоқ па,деп келеді,оған іштей күлем де қоям. Қылтың-сылтың ,еркелеу дегенді ұнатпайды. Ойындағысын бетің бар ,жүзің бар демейді, тарс еткізеді. Бір сөзбен айтқанда " Гаухартас" фильміндегі Тастан кейіпкеріне көбірек келетін сияқты. Мен өзіммен өзім,ән айтып,ыңылдап жүргенді,көсіліп сөйлегенді,аздап мүмкіндік туып жатса еркелеп алғанды ұнатам. Бірақ,өкінішке орай,ондай мүмкіндік туа бермейді ғой,сол. Жарайды,аман болсын! Тағдырым ғой…