Гүнай Текин
 
Монолог
 
Мен үшін жаңа жыл - үміт отының бір тұтанып, бір сөнетін кезі . Қанша жылдан бері босқа үміт артамын. Босқа өзімді қинау екенін санам сезіп тұрса да, əйтеуір келетін шығар деймін.  Бұл жылы келетіндей сезінемін. Келмейді. Кіп-кішкентай ауылда жалғыз қалғалы он тоғыз жылдан асты.
Бір жапырағым содан бері келген емес. 
 
Менен не кінə кеткенін білмеймін. Тас жүрек боп алды. Əкесінен екі жасында айырылдық. Жастығымды жолына арнадым. Жақсы азаматтар кездессе де ұлымның бір ғана əкесі бар деумен жүрдім. Ешкімді маңыма жуытпадым. Қатарынан кем қылмау үшін бəріне бардым. Үш сағат қана ұйықтап, екі ауысымда тігінші болып жұмыс істедім. Бəріне шыдауға тырыстым.

(Әңгіме)

Бақтыгүл АУДАНОВА

«А» класты бизнес ұшағының тұмсығы төмен тартып, жер бауырлай бастады. Қара көзілдірігін алып, иллюминаторға үңілгені сол, әлдене жарқ етіп көзін қарықтырды. Алғашқыда көзін аша алмай жұма қойды. Кейін қайта қарады. Батып бара жатқан күннің қызыл шуағына шағылысып әлдебір күмбез жарқырайды. Шіркеу екен деп ойлады. Қайта қарағанда үлкен күмбездің төрт тарапынан тағы төрт күмбез күнмен шағылысып жарқырай көрінді. Мешіт екенін ұқты. Керемет сәулет құрылысының төбесінен қарап таң қалды.

Деректі оқиға

Жеткер Жүсіп

Бабаханның ата бабасы қашанна бай еді.Атасы Сарыбайдың малының есебі жоқ.Ана Ақмешіттің бүгінгі орталық алаңы малбазар-тын.Сол базарға түн қата мал айдайды сатуға.Сонда басы базарға кіріп жатқан малының арты сол 40-50 шақырым ,Белкөл деген жерде келе жататын. Сарыбай қаншама құл құтандары болса да мал жәйін өзі жіті бақылайтын кісі еді. Қора тазалап, қи ойғанда өзі шекпенін шешіп тастап аунайтын әрі бері.Арқасына бірдеңе батса сол жерді қайта тазартып жайдыратын көңін.Көнелер айтатын.Сарыбай қанша бай болса да қарапайым еді, ешкімнің ақысын жемеген қайырымды бай еді.Босағасына кедей кездегі киген жамау - жамау шекпенін іліп қоятын.Асылық жасап, астамшылық айтса,сол жыртық шекпеніне қарап тәубаға түсетін...

Деректі оқиға...

Жеткер Жүсіп

Барымта сол.Ойпырмай,бір орамалды басып тартқан қуғыншы қыр ізімнен қалар емес.Атым болдыртты. Жігіттер екі жүз жылқыны гүрілдетіп Шалқар жаққа айдап кетті. Мен мынаны адастырамын деп бөлек тартып ем, басыма бәле болды.Қолында шынжыр баулы гүрзі
тақымдатып келеді.

Әңгіме
Тұрдығалиев Қайрат Кәрімұлы
Ауылда тұрдық. Ауылда өстік. Қара Қазанның маңында бауырсақ, құрт жеп есейдік. Сол қазанның отына жылынып, шоғына картоп көміп жеген күндер есімде. Қара Қазан бар тірліктің бастауындай болатын. Таңертең оған сүт пісірілетін. Сол Қазанға піскен сүттің шоғына таба нан жабатын. Мектепке барған жылы таба нан жегенім есімде . Одан кейін таба нан жаппаған сияқты.